Doradztwo komórki do spraw zgodności i komórki audytu wewnętrznego w świetle projektu Rekomendacji H

• Poland

• Banking and finance

30-06-2017

Mimo iż w toku historycznego rozwoju zarówno komórka compliance, jak i komórka audytu wewnętrznego, traktowane były jako tzw. funkcje kontrolne, to jednak ich rola doradcza rozumiana jako wydawanie niewiążących opinii jak najbardziej dawała się zauważyć jako stosowana praktyka rynkowa. Najnowszy projekt nowelizacji Rekomendacji H KNF dotyczący systemu kontroli wewnętrznej w banku także nie pomija tej kwestii, zwłaszcza w przypadku audytu wewnętrznego.

Doradztwo a compliance

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że projekt Rekomendacji H nie odnosi się do ewentualnej roli doradczej komórki do spraw zgodności. W związku z tym w przypadku compliance, a konkretnie komórki do spraw zgodności, wydaje się, że możliwość doradzania– jeśli miałaby być dopuszczalna – powinna być wpisana w jedną z ról tej komórki, jakie jej zostały przypisane w projekcie Rekomendacji. Zgodnie z projektem rola komórki do spraw zgodności określona została przez dwa podstawowe filary:

• Pierwszy filar stanowi niezależne monitorowanie mechanizmów kontrolnych w ramach funkcji kontroli (np. monitorowanie poziome samej komórki do spraw zgodności oraz monitorowanie pionowe tj. weryfikacja bieżąca pionowa pierwszej linii obrony oraz testowanie pionowe pierwszej linii obrony).
• Drugi filar stanowi zarządzanie ryzykiem braku zgodności, w tym zwłaszcza projektowania i wprowadzania mechanizmów kontroli ryzyka braku zgodności.

W tak ujętych zadaniach, wydaje się, że z doradzaniem, to jest wydawaniem opinii niewiele wspólnego ma testowanie poziome oraz pionowe, a także takie elementy procesu zarządzania ryzykiem braku zgodności jak: identyfikowanie, ocena, monitorowanie oraz raportowanie o ryzyku braku zgodności. Pojawia się pytanie, czy w grę może wchodzić opiniowanie jako rodzaj weryfikacji bieżącej, zwłaszcza pionowej lub opiniowanie jako rodzaj mechanizmu kontroli ryzyka braku zgodności? Pamiętając, że – zgodnie ze słowniczkiem Rekomendacji – weryfikacja bieżąca to porównywanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym, dokonywane w celu oceny co najmniej przestrzegania mechanizmów kontrolnych, przed rozpoczęciem lub w trakcie trwających czynności wykonywanych w ramach procesów funkcjonujących w banku, należy zauważyć, iż wydawanie opinii jako przejaw weryfikacji bieżącej mogłoby oznaczać porównywanie ex ante lub porównywanie w trakcie procesu zakończone wydaniem stosownej opinii. Przykładowo, zgodnie z Rekomendacją 7.3 weryfikacja bieżąca może być realizowana przez pracownika w toku wykonywania przez niego czynności operacyjnych (np. weryfikacja poprawności dokumentacji kredytowej lub danych wprowadzonych). Problem, jaki się jednak pojawia przy takiej interpretacji, dotyczy charakteru ewentualnej opinii. Weryfikacja bieżącą, czy to pionowa czy pozioma, jest elementem niezależnego monitorowania funkcji kontroli, polegającego na porównywaniu stanu faktycznego ze stanem wymaganym, dokonywane w celu oceny, co oznacza, iż ocena taka (np. weryfikacja dokumentacji kredytowej) powinna być w ramach owego porównywania wiążąca. Tym samym trudno wynik czynności kontrolnych (owego porównywania) uznać za opinię, skoro jest to wiążąca (w ramach niezależnego monitorowania) ocena danego stanu faktycznego...

Cały artykuł dr Łukasza Cichego przeczytasz w wiosennym wydaniu magazynu "Compliance i Zarządzanie">

Tekst przygotowany został przed ostateczną wersją Rekomendacji H

For more information contact

< Wstecz